• Live stream vanuit de Kapel 31 oktober 2020

  Echt horen wij menigeen denken?
  Ja, echt.

  Het had heel wat voeten in de aarde en onze trouwe koster stond het zweet soms in de handen, maar het is nu uitgebreid getest en bekeken en alles doet het.

  Voortaan kunt u de Kapel vieringen ook via onze live stream volgen op ons YouTube kanaal.

  Als u op ons YouTube kanaal bent aangeland ziet u de aankomende live stream viering staan met daarnaast de voorbije gestreamde vieringen.

  Zo komen wij elkaar weer een beetje meer nader in deze soms isolerende en afstandelijke tijden.

• 2021: van start met twee nieuwe predikanten 31 oktober 2020

  Zoals u wellicht weet neemt de Kapel begin 2021 afscheid van haar twee voorgangers. Ds. Peter Korver verlaat de Kapel na ruim 20 jaar, Monika Rietveld, pastoraal werker, na vijf jaar. Natuurlijk zullen we nog uitgebreid aandacht besteden aan het afscheid van beide!

  Het voelt rijk dat we met warmte en weemoed afscheid van hen kunnen nemen en tegelijkertijd twee nieuwe predikanten mogen verwelkomen. De Algemene Ledenvergadering van de Kapel heeft namelijk op 25 oktober twee nieuwe predikanten benoemd. Hiermee wordt de unanieme voordracht van de sollicitatiecommissie overgenomen. Elly van Kuijk gaat vanaf 1 januari aan de slag gaan, Akke-Clara Thimm-Stelwagen vanaf 1 februari. Alvast een eerste kennismaking. 

  Elly van Kuijk

  Elly is Remonstrants predikant, zij legde in 2019 haar proponentsexamen af in de Kapel. Elly startte haar loopbaan als verpleegkundige. Later deed ze de opleiding theologie en religiewetenschappen aan de Universiteit Utrecht en ze volgde het Remonstrants Seminarium. Zij heeft veel ervaring met pastoraat bij onder meer het Luchthavenpastoraat op Schiphol en het ziekenhuispastoraat in het Radboud UMC. Elly woont samen met haar man Kees in Baarn. Beide zijn al enkele jaren betrokken bij onze geloofsgemeenschap.

  De geloofsgemeenschap vormt voor Elly een belangrijke plaats: “daar kunnen en mogen we elkaar ontmoeten, beluisteren en inspireren. Betrokken op de Eeuwige, betrokken op elkaar én op de wereld, dichtbij en verder weg.”  

  Akke-Clara Thimm-Stelwagen  

  Akke-Clara is Doopsgezind predikant sinds 2004. Na haar opleiding tot leraar aardrijkskunde is ze theologie gaan studeren en vervolgens de kerkelijke opleiding aan het Doopsgezind Seminarium. Ze is ze vele jaren in het doopsgezind jeugdwerk actief geweest. Sinds 2004 heeft Akke-Clara in verschillende Doopsgezinde gemeenten gestaan.  Ze woont in Mijdrecht, samen met haar man Paul, eveneens Doopsgezind predikant. Akke-Clara kijkt er naar uit om aan de slag te gaan in de Kapel: “Graag ontmoet ik u in levenden lijve, zodat we elkaar kunnen leren kennen. Ik vind mensen belangrijk, zorgen voor elkaar, en samen zoeken naar de betekenis van de Eeuwige voor ons leven.”

• Advent: Jezus – categorie onbekend 30 oktober 2020

  Bij de kringloopwinkel lag voor drie euro een befaamd theologisch werk: ‘Jezus. Het verhaal van een levende’ van de katholieke theoloog Edward Schillebeeckx (1914-2009). Het verscheen in 1974 en was baanbrekend en revolutionair, zeker binnen de katholieke wereld.

  Het doel was: “De breuk tussen de academische theologie en de concrete nood der gelovigen te overbruggen”. Waaruit bestond die nood? In de jaren zestig waren de beminde gelovigen zelf gaan nadenken. Ze geloofden minder vanzelfsprekend op gezag van de paus en meneer pastoor. De tijden waren veranderd, Steeds meer mensen waren hoger opgeleid en wisten meer; de televisie had de wereld geopend en presenteerde een veelheid aan visies. Zo waren de gelovigen gaan twijfelen, ze kwamen in geloofsnood. 

  Schillebeeckx, een Vlaamse dominicaan en een minzaam mens, kwam tot inzichten die Jezus heel wat dichterbij brachten, dan de steile orthodoxe opvattingen over zijn goddelijkheid. Ja, hij erkende de goddelijkheid van Jezus, maar die gaat niet ten koste van zijn menselijkheid. De uniciteit van Jezus, maakt hem niet mínder mens, maar méér en daardoor is hij ‘echt mens’. De kerkelijke autoriteiten toonden zich bijzonder argwanend en zijn publicaties leidden tot een onderzoek naar zijn rechtzinnigheid. Zeker ook omdat Schillebeeckx, als officieel katholiek theoloog, de opstanding als objectieve gebeurtenis had ontkend. In later werk leunde de theoloog bovendien aan, tegen de opvattingen van de ‘pluralisme-theologie’ van de religies: de opvatting dat de ontmoeting tussen de mens en God niet meer persé in de persoon van Christus plaatsvindt.

  Uiteindelijk heeft ‘Rome’ het niet aangedurfd dit erudiete en gezaghebbende boegbeeld van progressief-katholiek Nederland te veroordelen. Maar dat de nieuwlichterij daar in de lage landen aangepakt moest worden, was evident. In rap tempo werden in Nederland sindsdien aartsconservatieve bisschoppen benoemd die het tij moesten keren. En Rome had natuurlijk gelijk. Schillebeeckx maakte veel jonge katholieken, zoals ik, bewust van wat zij allang voelden. Velen gingen in hun opvattingen al gauw veel verder dan deze theoloog en sprongen haasje over naar de ‘echte’ vrijzinnigheid. 

  Het wordt advent, de tijd van verwachtingsvol uitkijken naar de komst van Christus. Waar kijken wij naar uit? Op wie of wat hopen wij? Misschien een Jezus, die mens met ons mensen was, maar zo dicht bij God en Gods nieuwe wereld leefde, dat wij hem zoon van God zijn gaan noemen? Omdat hij de contouren van een nieuwe wereld van vrede en recht heeft laten zien? 

  In het boek Liberaal Christendom van de vrijzinnige theologen Rick Benjamins, Jan Offringa, Wouter Slob uit 2016 lezen we “We moeten niet blijven kissebissen over de vraag wie de historische Jezus was en of hij wel echt geleefd heeft. We dringen dan niet door tot de binnenkant van de Jezusruimte, het geestelijke veld waar ons hart wordt geraakt en onze levenshouding en levensinvulling verandert”. Dit zijn zinnen die tot nadenken stemmen, zoals ook deze uit het hoofdstuk over God “Dat waar ‘God’ voor staat, krijgt in de wereld een bestaan als het door ons wordt verwerkelijkt”.

  Ja, ik heb het boek van Schillebeeckx (weer) aangeschaft. Ook al omdat het onlangs een plek kreeg in de top 10 van ‘must reads’ van werken die in het DNA van een liberaal theoloog moeten zitten, om in deze tijd adequaat zijn of haar rol te kunnen vervullen. De kringloopwinkel had niet geweten waar ze het boek moesten plaatsen. Op het omslag zat een sticker ‘Jezus. Categorie onbekend’. Daar ligt nu met advent en kerst een opdracht aan ons: doordringen in het geheim dat helaas te onbekend dreigt te worden.

  ds. Peter Korver 

• Geboorte van de toekomst, vroeger en nu 30 oktober 2020

  De geboorte van een kind, zo’n pril teer wezentje dat de ogen opslaat en je aankijkt, is één en al belofte van toekomst, onbeschreven als pasgevallen sneeuw. Die belofte mogen we ons iedere Kerst in herinnering roepen met de geboorte van Jezus. Een baby’tje, een mens, een profeet die ons zicht geeft op een nieuwe toekomst, onbeschreven en oningevuld. Mogelijkheden en kansen te over. Een hoopvolle boodschap, een blijde boodschap. Een geboorte met wonderen omhuld. 

  Herders op het veld aanschouwen een hemel waardoor stralend licht breekt en ze worden overweldigd met prachtige klanken van een engelenkoor.

  Drie prachtig geklede magiërs, sterrenkijkers, brengen op hun kamelen kostbare geschenken, goud, wierook en mirre, aan dit kwetsbare, bijzondere kind.

  De vreugdevolle boodschap die ons toekomst en uitzicht biedt, wordt niet alleen in het Christendom gekend. Vele geloofstradities kennen hun eigen geboorteverhaal, allen met bijzondere kenmerken.

  Het Jodendom vertelt het geboorteverhaal van de profeet Mozes (spiegelverhaal van het geboorteverhaal van Jezus). Hoe bijzonder is het dat juist Mozes blijft leven, terwijl al die andere Hebreeuwse kinderen werden gedood. Hij groeit op in de weelde van het Egyptische hof. Dit kind, deze Mozes, is de belofte van bevrijding uit onderdrukking en benauwdheid.

  In het Hindoeïsme heeft de god Krishna een belangrijke plaats in de traditie als boodschapper. Bij zijn geboorte was de hele aarde verheugd en de natuur liet zich van haar mooiste kant zien met een ongekende bloemenpracht, een rijke schat aan vruchten en kristalhelder water in beken en rivieren. Een koor van hemelse zangers bracht met hun lofliederen het heelal in trilling. Ook Krishna wordt, als Jezus en Mozes, gezocht door belagers die niet willen dat dit onschuldige kind geboren wordt. Krishna wordt in een mand de rivier over gedragen om gered te worden.

  Toen Mohammed geboren werd, heerste er droogte en hongersnood. Het kind werd door de handen van Gabriël opgevangen. Ook hier, als bij de geboorte van Jezus, waren er sterrenkundigen die aan de stand van de hemellichamen zagen dat dit bijzondere kind tot een buitengewoon mens en leider van een volk zou opgroeien. Daar waar het kind Mohammed kwam, was er voldoende te eten, voorspoed en zegening.

  Tijdens de geboorte van Boeddha verlichtte een onvergetelijke glans het heelal. Blinden konden weer zien, doven weer horen, kreupelen weer lopen. Door een verkwikkende bries ontloken bloesems en muziekinstrumenten lieten, onbespeeld, hun tonen van bovenaardse muziek horen.

  Al deze geboorteverhalen brengen één en dezelfde boodschap: een boodschap van hoop, van toekomst. Een boodschap dat er steeds opnieuw een licht geboren kan worden in de wereld. Een licht dat door ons als mensen heen mag stralen, door u en door mij.

  Monika Rietveld

• De zevende vredesprijs ging naar de wijkagent  21 oktober 2020

  de verbindende schakel in de wijk

  Bij de onthulling van de zevende Vredespaal in het Rosarium op 23 september spraken burgmeester Pieter Broertjes en Reneé Peels, de teamchef van de politie in Hilversum. Uit hun toespraken ontlenen we het volgende:

  Complimenten voor de Kapel om dit jaar de wijkagent centraal te stellen met deze Vredespaal. Het is goed om hen een keer in het zonnetje te zetten. Wijkagenten staan midden in de samenleving; letterlijk tussen de mensen. Zij vangen de klappen op, komen achter de voordeur en doen verslag van de eerste momenten van een conflict, incident of erger. In de openbare ruimte treden ze – vaak samen met de BOA’s – op in uiterst lastige omstandigheden. Zeker in coronatijd worden beiden enorm op de proef gesteld (verkeer, horeca, burenruzies etc.). Ze zijn daarnaast ook vraagbaak, bieden een helpende hand aan vragende burgers: een uiterst belangrijke en waardevolle positie in onze polariserende en desintegrerende samenleving. Zij verbinden en – als het moet – verbaliseren.

  Wijkagenten zijn speciale mensen. Zij werken in, maar vooral ook mèt de wijk. Daar waar agenten ter plaatse komen, hulpverlenen of handhaven en vervolgens vertrekken, zijn wijkagenten degene die met de achterliggende oorzaak of probleem aan de slag gaan. Waar politieagenten soms anoniem lijken, zijn wijkagenten allesbehalve anoniem. Zij zijn het vaste gezicht en laagdrempelige aanspreekpunt in de wijk. Door schaarste en capaciteitsproblemen bij de politie moeten wijkagenten extra hard werken en een diversiteit van taken verrichten. Vaak moeten ze ook invallen voor anderen of demonstraties faciliteren of jeugdoverlast elders de kop indrukken, buiten hun eigen wijk. En soms worden ze onheus bejegend: uitgescholden of geïntimideerd.  Dat is verwerpelijk en laakbaar. De politie is van ons, van de samenleving en niet alleen van de overheid. Zij bieden ons de helpende hand: verwarde personen, bezorgde burgers en overlast gevende jeugd. Wederzijds begrip tonen voor elkaars situatie hoort daarbij. Voor ons aller veiligheid.

  Bij het samenwerken met al die partners en bewoners is vertrouwen het sleutelwoord. Het vertrouwen van bewoners in de wijkagent, maar ook het vertrouwen tussen de diverse partners waarmee de wijkagent samenwerkt. Kijkend naar degenen die in de voorgaande jaren geëerd zijn met een vredespaal zie ik een krachtig netwerk van mensen die samen bouwen aan de vrede en veiligheid in Hilversum. Laten we die samenwerking behouden en nog verder ontwikkelen en zo gezamenlijk streven naar een vreedzaam Hilversum.

  Namens de wijkagenten en het gehele politieteam Gooi en Vechtstreek-Zuid spreek ik mijn dank uit voor de het mooie gebaar van de vredesprijs. Wijkagenten: we zijn trots op jullie.

• Kapeltheater ‘Hoe eerlijk gaat het hier?’ 17 oktober 2020

  Een registratie van de vertelvoorstelling ‘Hoe eerlijk gaat het hier?’ of ‘Het verdriet van Aias’ door Marijke Broekhuijsen, gegeven in de Kapel, Hilversum op 12 oktober 2020.

  Een oud Grieks verhaal vol actuele vragen over de spanning tussen eerlijkheid en rechtvaardigheid, tussen persoonlijke erkenning en gemeenschapsbelang. Wij kunnen van de geschiedenis leren…als we willen.

  Marijke baseerde haar verhaal op Sofokles, Homeros en  hedendaags ethicus Paul Woodruff.
• (Online) viering met Peter Korver 11 oktober 11 oktober 2020

  Zondag 11 oktober ging Peter Korver voor in een viering met als thema: Een brug over woelige wateren.
  Piano: Annet Kloppert.

  De collecte is voor WereldOuders. Wij kozen voor het Samaritano programma in Nicaragua, voor gehandicapte kinderen en hun ouders op het eiland Ometepe. De kinderen wonen thuis (!) en krijgen via dit programma de extra ondersteuning en stimulans die ze nodig hebben. Wegens succes is het programma zelfs uitgebreid naar Jinotepe (op het vaste land). Door de toenemende vraag en het vele gebruik, is er een tekort aan fysiotherapiematerialen.

  Verder hebben wij onlangs besloten om, op verzoek van de Hilversumse organisatie Aandacht Helpt (een diaconaal platform, destijds opgericht voor de hulp aan vluchtelingen) mee te doen aan het opzetten van een Noodfonds. Dit betekent dat de diaconie de komende drie jaar jaarlijks €150 in dit fonds stort. Dit Noodfonds is specifiek voor vluchtelingen in Hilversum en omgeving en de uitgaven gaan via Vluchtelingenwerk. Dit geld komt nog uit ons potje voor Vluchtelingenwerk, waarvoor wij eerder gecollecteerd hebben.

  Kunt u (nog niet) naar de Kapel en wilt u wel het Pax-project of het project van WereldOuders steunen, dan kan dit door een bedrag over te maken op rekening NL 63 ABNA 0545 9221 19 t.n.v. Diaconie VGH onder vermelding van Pax of WereldOuders.
• Vredespaal voor Hilversumse wijkagenten 24 september 2020

  Woensdagavond 23 september werden de wijkagenten, als ogen en oren in de buurt, geeerd met de zevende Vredespaal in Hilversum. Burgemeester Pieter Broertjes, die ooit de eerste Vredespaal ontving, onderschreef in zijn toespraak de belangrijke functie die de wijkagenten vervullen in de samenleving. Twee van hen onthulden de paal, geplaatst in het Rosarium. Daarnaast mochten de wijkagenten zelf een ‘vredesoorkonde’ mee naar huis nemen. Anne de Jong meldde dat de Kapel met deze zevende Vredespaal een cyclus afrondt.  Maar ook in de toekomst zal de Kapel aandacht blijven vragen voor vrede.

  Daarnaast overhandigde de kindergemeenteraad van Hilversum een cadeau: ieder draagt een steentje bij aan vrede. Dit kunstwerk ligt nu in het Rosarium, maar zal een definitieve plek krijgen in de bibliotheek.

  

   

  

   

  

   

  

• De troost van muziek 23 september 2020

  In de roman ‘Magdalena’ uit 2015 schildert Maarten ’t Hart een portret van zijn moeder. Op de laatste pagina is hij na haar begrafenis op weg naar huis en overweegt dat de voorstelling van een leven na de dood hem geen troost kan bieden. ‘Voortleven hoeft niet en wil ik niet, in welke vorm dan ook’. Desondanks besluit hij het boek met de troostrijke gedachte: ‘maar af en toe een enkele minuut je graf uit om naar Bach te luisteren, zou mij desondanks bevallen. De Matthäus Passion lijkt me veel gevraagd, het ‘Air’ uit de Derde Suite volstaat’.

  Het lijkt erop dat zijn antwoord op de eerste vraag uit de Heidelbergse Catechismus, ‘Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?’ mag luiden: klassieke muziek, of explicieter nog: Bach. De schrijver verklaarde ooit bij Adriaan van Dis dat deze com- ponist bij hem de plaats had ingenomen van God en dat hij nu even graag schopt tegen het ouderlijk geloof als dat hij Bach vergoddelijkt…

  Onheil delen Troost is de be- moediging die ons kracht geeft als wij moeten lijden aan het bestaan. Goede woorden of lichamelijk contact steunen ons dan omdat we, ondanks een verlies dat we geleden hebben, ons toch niet alleen of verlaten voelen. Er zijn anderen die het onheil dat ons treft, willen delen en meeleven tonen. Ons verdriet wordt verzacht. Maar niet alleen de aanwezigheid van liefdevolle medemensen kan dat: een godsdien- stig geloof, de natuur, de kunst of de muziek hebben eveneens troostende kracht. Ze nemen ons verdriet even op in iets dat groter is dan wijzelf.

  Woorden en muziek Bij muziek is het vaak de combinatie van woorden en muziek die ons raken. Ze verster- ken elkaar. Het ‘Erbarme Dich’ uit de Matthäus Passion grijpt veel mensen aan. Petrus heeft Christus zojuist verraden en precies na dat heftige moment laat Bach een aria klinken waarin het onnoemelijke verdriet en de ondraaglijke spijt van Petrus tot uitdrukking komen. Die spijt is zo groot, dat hij alleen God nog om medelijden kan vragen. De muziek zit dan ook vol met verdriet. Het ‘Erbarme dich’ is gecomponeerd in mineur, een toonsoort die doorgaans treurig klinkt. De melodieën van de soloviool en de zanger zijn vaak dalend en drukken daarmee droefheid uit. De hoogste noten maakt Bach vaak langer, zodat ze klinken als uitroepen van wanhoop. Omdat de viool hier solo speelt, wordt de eenzaamheid van Petrus benadrukt. Govert Jan Bach, verre nazaat van de grote componist, zegt daarover: ‘Toch blijft de troostende boodschap inspireren. Bach laat zien dat je door de moeilijke perioden in je leven heen kunt komen.’

  Peter Korver

• Zoom viering 20 september 2020

  Tja, zo kan het ook. Onze gastpredikante Maaike de Jong belde zondagochtend op dat ze keelpijn had. Dan is het niet verstandig in deze tijd te komen en je onder de mensen te begeven. Dus in allerijl een internet Zoom verbinding met haar tot stand gebracht. Zo kon zij via het grote televisiescherm ons in alle rust en stijl in de viering voorgaan met o.a. een prachtig zelf geschreven Onze Vader. Een fijne bijzondere viering.

Ouder nieuws

• Jaarthema: Over een andere boeg - ‘Over een andere boeg’ is het nieuwe jaarthema voor De Kapel. In Gooi-Noord heeft het gezamenlijke blad van de vijf vrijzinnige gemeen- schappen deze maand ‘Hoe… …
• Jan Mankes en Anne Zernike: verstild en bevlogen - Het is dit jaar een eeuw geleden dat de kunstschilder en graficus Jan Mankes (1889-1920) overleed, dertig jaar oud. In Museum MORE in Gorssel is tot… …
• Kunst in de Kapel: Maja Boot - Eind augustus komt er een nieuwe expositie in de Kapel: van de kunstenares Maja Boot. Maja woont in Blaricum en wordt gewaardeerd in binnen- en… …
• Gesprekskring Levensvragen - De gesprekskring Levensvragen gaat in september weer door. Een kleine kring, een gevoel van veiligheid, open boeiende gesprekken. Eénmaal per maand komen we bij elkaar. De praat-onderwerpen… …
• Online vieringen archief - We gaan weer open en de voorlopig laatste online viering hebt u zondag 7 juni kunnen bekijken. Maar u kunt alle online vieringen blijven bekijken… …
• Protocol voor de Kapel - We gaan weer open, vieren en activiteiten ontplooien. Maar om dat te kunnen doen is het  noodzakelijk dat we ons aan goede afspraken houden. Die… …
• Concept Beleidsplan 2020 – 2025 - U kunt hier het concept beleidsplan 2020 - 2025 van de Kapel inzien. Dit plan is onder voorbehoud van goedkeuring door de algemene ledenvergadering. …
• Op de hoogte blijven van het laatste nieuws? - Met de Kapel Nieuwsbrief informeren wij u periodiek over de activiteiten in de Kapel. In deze onzekere tijden in relatie tot het Corona virus is… …
• Creatief Kerk-Zijn, doet u mee? - De crisis die momenteel wereldwijd onze levens uit evenwicht brengt geeft ook nieuwe kansen.  We worden door het besmettelijke coronavirus steeds verder geïsoleerd lijkt wel,… …
• Over leiderschap in crisistijd - Een vreemde gewaarwording om als vaste voorganger u op zondagmorgen niet persoonlijk te kunnen ontmoeten en toe te kunnen spreken! De Kapel is immers een… …

Kijk voor ouder nieuws in ons Nieuwsarchief.