nieuws

• Elites, wat is erop tegen?

  Onder deze titel schreef de bekende remonstrantse predikant en hoogleraar L.J. van Holk vlak voor zijn dood in 1982 nog een boek. Het is bijna veertig jaar geleden, maar ook toen stond het begrip ‘elite’ in een kwade reuk. In het kort gezegd: de elite is dat deel van de bevolking dat het hoogst is opgeleid, het meest verdient en de grootste invloed heeft. Wie zal er hardop zeggen dat hij elitair is? Dat doe je niet. Je ontkent dat je tot de elite behoort. Sarah de Lange, bijzonder hoogleraar Politieke Wetenschappen, legt het zo uit: “Populisten kijken naar de samenleving en zeggen: aan de ene kant heb je het volk. Dat is goed, werkt hard en heeft goede waarden. Aan de andere kant staat de elite, die cultureel, economisch of politiek kan zijn. Die is corrupt, weet niet wat er leeft en heeft alleen oog voor de eigen belangen.”

  Van Holk meende dat een samenleving niet zonder elites kan. Hij schreef zijn boek vanuit zijn betrokkenheid bij de remonstranten. Die worden net als andere vrijzinnigen vaak gerekend tot de elite. En niet helemaal ten onrechte. Zij zijn nu eenmaal wat hoger opgeleid dan gemiddeld. De preken en het aanbod van lezingen en kringen worden daarop ingesteld. Elites kunnen hun natuurlijk een bevoorrechte positie misbruiken, ze kunnen echter ook de grotere verantwoordelijkheid die zij dragen binnen de samenleving serieus nemen. Zoals een oud Frans spreekwoord zegt: Noblesse oblige, adeldom verplicht. In tijden van crisis eens te meer.

  Van Holks professoraat werd in dit opzicht tijdens die oorlog op de proef gesteld. Op de 26e november 1940, de dag waarop alle joodse hoogleraren op last van de Duitse bezetter waren ontslagen, had behalve R.P. Cleveringa ook Van Holk geprotesteerd tijdens colleges. Hij sprak over Spinoza en de onschatbare joodse bijdrage tot het Nederlandse geestesleven. Nog in 1941 verscheen zijn Judas Iskarioth. Een overdenking over den verrader en het verraad. Zijn afwijzende houding tegenover de bezetter was deze ondertussen niet ontgaan. Op 30 mei 1942 kreeg hij ontslag, zij het nog op eigen verzoek, en van juli 1942 tot 14 februari 1944 verbleef hij in de gijzelaarskampen Sint-Michielsgestel.

  Een paar maanden geleden verscheen het boekje ‘Elites gezocht’, geschreven door twee 35-jarige auteurs. De één, Sander Schimmelpennick is hoofdredacteur van het zakenblad Quote, de ander, Ruben van Zwieten, is predikant in het zakenhart van Nederland, de Zuidas. Ze maken zelf deel uit van de elite, zo geven zij royaal toe, en tegelijk zijn ze kritisch op de jonge, nieuwe elite. Zij stellen de vraag: hoe zou een moderne, 21^eeeuwse elite zich moeten gedragen? Wie ertoe behoort heeft dat tegenwoordig niet meer te danken aan afkomst, maar door eigen inspanning en dat is mogelijk want er is kansengelijkheid. Of is dat laatste toch niet helemaal waar? De auteurs zien om zich heen dat de jonge bevoorrechten van onze samenleving geobsedeerd worden door hun eigen vermogen en de toekomst van hun eigen kinderen. Economische welvaart is gaan samenvallen met geestelijke en sociale armoede. De maatschappelijke betrokkenheid onder hen zou kleiner zijn en ook zou er sprake zijn van onverschilligheid ten aanzien van het welzijn van achterblijvers.

  Heeft een geloofsgemeenschap als de onze elitaire trekjes? En zo ja, wat betekent dat voor de manier waarop wij in de wereld staan? Onze boekenkring buigt zich de komende maand over dit boek. Voor wie belangstelling heeft: neemt u contact op met Joke Ubbink (jubbink@kpnmail.nl) .

  Peter Korver

• Nieuwe expositie van Elsa Corolleur

  Elsa Corolleur heeft haar ateliers in de toren van de Tesselschadekerk, de vroegere kerk van de huidige Vrijzinnigen Nederland (toen NPB). Voor velen van ons een bekende plek. Een expositie van haar werk is vanaf nu te zien in de Kapel.

  Elsa werd geboren in Parijs en volgde daar gezien haar aanleg voor tekenen en schilderen diverse beroepsopleidingen in deze richting. Op 23-jarige leeftijd kwam zij naar Nederland en begon daar een restauratie- en schildersatelier. Daar kreeg zij opdrachten van galeries en musea. In 2000 raakt zij geïnteresseerd in de positieve invloed van kleuren op emoties en gaat een lyrische schilderstijl hanteren, zoals zij zelf aangeeft op haar website. Tijdens haar werk ontstaan vormen vanuit kleuren. Zij gaat lesgeven in intuïtief schilderen.

  In de Kapel zien we een aantal schilderijen die de fantasie prikkelen. Zoals bijvoorbeeld het doek getiteld ‘De geboorte van de Wereld’ en ‘De Waarheid van de dromen’.  We kunnen ons laten inspireren tot nadenken over wat bedoeld wordt of gewoon de kleuren en vormen op ons laten inwerken als een mooie ervaring.

  Namens het kunstteam,

  Joke Ubbink

• Plaatsing Vredespaal Zoutkeet

  Op 25 september is onderstaande tekst uitgesproken door Wim van Balen bij de plaatsing van de Vredespaal bij de Zoutkeet.

  Er komt iets groots naar jullie toe. Jullie, “de Zoutkeet” onder leiding van Marg Tax en met haar de vele vrijwilligers worden opgenomen in de Wereldorde van de Vredespaal.

  Een wereldorde ontstaan in 1955 in Japan door de heer Masahisa Goi als internationaal symbool van vrede. Hij besloot als reactie op het werpen van de atoombommen in 1945 op Hiroshima en Nagasaki zijn leven te wijden aan de boodschap “Moge er vrede op aarde zijn”. Over de hele wereld staan al 250.000 vredespalen in meer dan 190 landen. En het is nu een organisatie behorend bij de Verenigde Naties. Vrede moet klein beginnen met jong en oud.

  Hij komt jullie toe, omdat jullie zorgen voor verbintenis tussen jong en oud met respect voor iedereen en het tonen van medemenselijkheid.

  Met de al meer dan honderd jaar bestaande speeltuinvereniging en daarnaast vele activiteiten, zoals de fotoclub, boetseeravonden, schildercursussen en muziek maken die voor iedereen toegankelijk zijn.

  Klein beginnen op een geweldloze weg, waar wij allen gezamenlijk op lopen. Dat voorkomt onrecht. En dat zorgt voor vrede. DAAROM

  En dat met alleen maar vrijwilligers.

  De Kapel voelt zich geroepen tijdens de vredesweek organisaties als die van jullie te eren en op te nemen in deze wereldorde.

  Uit respect voor jullie inzet en het geweldige werk.

  Het is jullie van harte gegund.

• Kerstwandeling Hilversum Zuid

  Op 22 december a.s. wordt er weer een Kerstwandeling georganiseerd, van 17.30 tot 19.30 uur, door de straten van Hilversum Zuid; dat wil zeggen rondom de Pniël kerk, de Zoutkeet (Vredespaal 2019), Zorgcentrum Zuiderheide en de Bethlehemkerk. 

  Het is een enorme organisatie en als Kapel willen we daar ook graag aan bijdragen. Marja Zoutendijk zit in het organisatiecomité. Maar er kunnen meer mensen mee doen, bijvoorbeeld als “toevallige voorbijganger”, die iets vertelt, of iets zingt, of gewoon de weg wijst.

  De route wordt aangegeven met licht-potjes, en wat u in ieder geval kunt doen is lege jam- of groenteconserven potjes sparen, zodat er veel lichtjes langs de route staan. U hoeft de etiketten er niet af te weken, lever ze alleen maar (afgespoeld) in bij de koffie na de kerkdiensten. U heeft t/m zondag 8 december de tijd. Hiervoor alvast heel hartelijk dank!!

  Voor nadere informatie kunt u zich wenden tot Marja Zoutendijk
  telefoon 035 – 621 87 19
  e-mail marjaz@planet.nl

• Wie vrijzinnig is, viert de diversiteit

  Als u of ik moeten uitleggen wat De Kapel nu eigenlijk is dan kunnen we in de eerste plaats teruggrijpen op onze officiële naam: we zijn een Vrijzinnige Geloofsgemeenschap. Wat is dat dan? Wat dat vrijzinnige is kunnen we nog het beste uitleggen. Het gaat om vrijheid en verdraagzaamheid, het niet hebben van dogma’s. Maar geloofsgemeenschap? We vormen een gemeenschap, een open gemeenschap, iedereen mag meedoen, je kan lid zijn, maar ook vrijblijvender meedoen, als vriend, als belangstellende, als incidenteel bezoeker van een viering of een cursus. Maar een geloofsgemeenschap? Wat geloven we dan? Daar komen heel uiteenlopende antwoorden op: ik geloof in de zin van het leven, ik geloof in de liefde, ik geloof in God. Voor de een is het noemen van de naam van God het centrum van zijn of haar leven, de ander noemt die naam bij voorkeur niet. Geloofsgemeenschap? Misschien dat velen van ons zichzelf eerder zien als zoekers dan als gelovigen. Geloof klinkt zo alsof het allemaal vastligt. En verschuift je visie op de grote vragen van het leven ook niet voortdurend een beetje?

  We zijn een kleine geloofsgemeenschap. En wat is er een diversiteit, een verscheidenheid aan ervaringen en opvattingen. Met elkaar zijn we op zoek naar God in ons leven. Of als je moeite hebt om dat woord te gebruiken: met elkaar zijn we op zoek naar een zinvol leven, naar het mysterie van het bestaan, naar goedheid en liefde. Die diversiteit treffen we ook aan bij de organisaties, de kerken, die in De Kapel samenwerken. Vrijzinnigen Nederland, zeg maar de NPB, die omschrijft zichzelf op de website in wat ze geformuleerd hebben in een missie: Vrijzinnigen Nederland verbindt mensen die inspiratie en zingeving willen delen. Religie, wetenschap, cultuur en natuur inspireren ons. U hoort al: het woord God wordt niet expliciet genoemd. Bij de Remonstranten draait het als we letten op haar beginselverklaring om twee uitgangspunten die bijna even belangrijk lijken te zijn: vrijheid en verdraagzaamheid en het eren en dienen van God. Misschien dat de doopsgezinden zich nog het meest concreet uitspreken. Op de website van de doopsgezinde gemeente Bussum-Naarden lees ik: wij willen een geloofsgemeenschap zijn waar we met elkaar God zoeken en kunnen ontmoeten. God, die tot ons komt in de verhalen van de bijbel. Het leven van Jezus geeft ons richting en inspiratie om, zoals hij, een mens naar Gods beeld te zijn.

  In deze diversiteit in de beleving van het mysterie, in de beleving van God, inspireren we elkaar. Ook bij uw eigen voorgangers vindt u die diversiteit terug. Net iets andere accenten, niet iets andere bewoordingen. Ze staan naast elkaar en verbinden zich met elkaar. Diverse inzichten zorgen niet voor vaagheid en onduidelijkheid, maar helpen om tot een evenwichtigere levenshouding te komen!

  Peter Korver

• We leven op de pof!

  Wij allemaal. Elk jaar weer – en dit jaar al sinds 29 juli! Dat was dit jaar de dag, dat wij mensen de voor dit hele jaar beschikbare natuurlijke hulpbronnen verbruikt hadden. 

  Wetenschappers van het Global Footprint Network rekenen elk jaar uit, hoeveel onze aarde ons kan geven aan natuurlijke grondstoffen en hoeveel afvalstoffen zij kan verdragen zonder uitgeput te raken. En dit jaar hadden we al op 29 juli deze hoeveelheden helemaal verbruikt. Daarom noemen zij 29 juli de Earth Overshoot Day van 2019.

  We verbruiken nog steeds elk jaar meer. In 1981 was de Earth Overshoot-Day nog op 14 december, in het jaar 2000 was het al 9 oktober en nu dus al midden in de zomer! Tot eind van dit jaar consumeren we ongeveer anderhalve aarde, omdat we op te grote voet leven.

  Wie moet hier iets aan doen? Europa? De industrie? Onze politici? Ja, zeker, allemaal. Maar ieder van ons ook. Minder vlees eten bijvoorbeeld, minder autorijden en vliegen. Of minder spullen kopen. Loesje zegt: ”Koopkracht is de kracht om te laten liggen, wat je niet nodig hebt.”

  Uschi Postma namens het team duurzaamheid en de boekenclub, die nu leest: De gemaakte planeet van Albert Faber

• Grote belangstelling voor de Kapel op Open Monumentendag

  Zaterdag 14 september was ‘t Monumentendag voor de Kapel. En maar liefst een kleine 300 mensen bezochten De Kapel! Meer dan een verdubbeling vergeleken met vorig jaar…

  En weer allemaal mensen die “altijd” langsfietsen en nu eindelijk eens binnen konden kijken.

  Dank aan allen die alles in goede banen leidden.

• Steeds meer mensen hebben een ‘vloeibare religieuze identiteit’

  Onderzoek onder leiding van VU-hoogleraar André van der Braak toont aan dat een kwart van de mensen een ‘vloeibare religieuze identiteit’ heeft aangenomen. Zij halen hun inspiratie uit verschillende religieuze tradities. In De Kanttekening, een krant die online te lezen is, vertellen in de editie van 11 september enkele vrouwen over hun ervaringen. Eén daarvan is Jacqueline Maschino, die a.s. zondag belijdenis gaat doen in De Kapel. 

  Jacqueline Maschino (48) is katholiek opgevoed, maar voelde zich binnen de kerk niet meer thuis. ‘Mijn ouders waren niet heel streng gelovig, ik had veel ruimte. In mijn lagere schooltijd had ik ook een priester die behoorlijk vrijzinnig was voor katholieke begrippen. Daar ligt dus mijn basis.’

  Jacqueline werd geraakt toen ze een advertentie tegenkwam van remonstranten, de meest vrijzinnige onder de christelijke stromingen in Nederland: zo is het homohuwelijk er wijdverbreid geaccepteerd en het geloof in God geen vereiste. ‘Ik had er nog nooit van gehoord, maar wilde er alles over weten. Mijn oog viel op één gemeente in het bijzonder. Ik vertelde een predikant daar over mijn zoektocht en door dat gesprek sloot ik me aan bij een oriëntatiekring, een gesprekskring die gaat over de zoektocht in het spirituele en gelovige.’

  ‘De vrijzinnigheid daarvan, dat ik niet hoef te kiezen, dat mijn interesse in het boeddhisme en de humanistische levensvisie er gewoon ook mogen zijn en het ontbreken van dogmatiek, blijven mij inspireren’, vervolgt Jacqueline. ‘Door de gesprekken met anderen en de inzichten en gedachten die zij delen, blijf ik ook beter in contact met de vragen in mijzelf.’

  Jacqueline voelt zich erg thuis in de Kapel, de gemeenschap in Hilversum. ‘Het is een gemeenschap waar we naar elkaar omkijken en een warme plek waar ik mezelf mag zijn terwijl mijn zoektocht doorgaat. Ik geloof namelijk dat die mijn leven lang zal duren.’

  Dat ze zich niet meer katholiek voelt, wil niet zeggen dat ze dat stukje van haar verleden vergeet. ‘Ik kan mij niet meer vinden in het katholieke gedachtegoed en ga ook niet actief naar katholieke diensten, maar ik houd mijn achtergrond wel in ere. Ik ga mij niet uitschrijven. Dat hoeft dan ook niet bij de remonstranten. Ik bezoek wel regelmatig een mooie kerk en sla dan altijd een kruisje en brand een kaarsje. Die rituelen neem ik mee en dat mag er ook gewoon allemaal zijn.’

  In deze gemeente heeft Jacqueline haar plek helemaal gevonden. Ze gaat dan ook binnenkort belijdenis doen. ‘De remonstranten zijn een vrijzinnige christelijke kerkgemeenschap zonder dogma’s en voorschriften. Het betekent dan ook dat ik mijn eigen belijdenis zelf schrijf en zo mijn eigen woorden kies.’ De belijdenis zal op zondag plaatsvinden tijdens een dienst. ‘Kerkdiensten zijn er gewoon elke zondag en de preken zijn doorgaans heel filosofisch van aard.’

  ‘Kerkdiensten’, dat klinkt al gauw alsof het binnen de muren over God moet gaan. Toch is dat niet helemaal waar, zegt Jacqueline. Zelf gebruikt ze het woord ‘God’ niet eens graag. ‘Dat heeft te maken met de beeldvorming eromheen. Het roept bij anderen een beeld op dat niet klopt met hoe ik het bedoel. Ik zeg dus altijd dat ik geloof in het universum, het ‘al’, het geheel dat zo groots en onomvattelijk is, dat het daarom mijn geloof voedt. De verwondering is zo groot in dat al, in het universum, daar is de bron van mijn geloof.’

  Jacqueline gelooft desondanks in een inclusieve en tolerante God. ‘Die biedt ruimte om te groeien, om jezelf te zijn, om te leren. Die strooit niet met hel en verdoemenis, maar is juist een bron van liefde. En die liefde zit in ieder mens. God zit dus ook in ieder mens. En ook in de natuur.’

• Jaarprogramma: Voor diversiteit en vrede

  Opnieuw heeft het programmateam een jaar thema gekozen en een half jaar programma gemaakt. Hoe zijn wij nu tot dit thema gekomen?  In april hadden wij tijdens onze vergadering als programma team al afgesproken dat wij iets met het thema ‘vrede’ wilden gaan doen, en wel in de richting van werken aan vrede in jezelf. Bijvoorbeeld door een cursus-workshop “Geweldloze Communicatie”. Vanuit ons als Kapel hebben wij deze workshop al eens aangeboden in 2017 in wijkcentrum Sint Jozef in Hilversum-Oost, maar in onze eigen Kapel gemeenschap hebben we er nog niet mee gewerkt. Dit was een verlangen om daar wel mee te gaan werken. Inmiddels kwam het VGH-bestuur in mei met het voorstel om het thema dat Vrijzinnigen Nederland heeft genomen voor het komende seizoen, over te nemen. Uiteindelijk is het jaarthema geworden: Voor diversiteit en vrede.

  Diversiteit heeft met de verscheidenheid te maken waarin wij in het leven onderweg kunnen zijn. Er zijn veel meningen en visies, zolang zij maar in de richting van het goede leiden draagt dit bij aan de zingeving van het leven. En juist deze zingeving willen wij op een zo’n divers mogelijke wijze zien vorm te geven. Bij vrede denken wij niet alleen aan een passief woord, maar veel meer aan hoe het begrip vrede een onderdeel van onze eigen levensstijl zou kunnen worden. En dat vraagt om oefening.

  In het eerste halfjaar ziet u in het programma al onze vieringen terug en de activiteiten zoals wij die in onze Gemeente hebben. De Kapellezingen zijn omgevormd tot Kapeltafel ontmoetingen. Rond de tafel samen etende willen wij in gesprek zijn met bijvoorbeeld Alain Verheij die in september komt en wel met het thema: hoe divers is God? We verlaten hiermee het model van de kapel-lezingen en zoeken naar andere ontmoetingsvormen in de Kapel. Tevens heeft het bestuur aangegeven dat het beleid is geworden om voor enkele activiteiten een bijdrage te vragen. Vanuit het programma team wensen wij u weer een betrokken halfjaar toe in onze Kapel.

  Tom Rijken

• Diversiteit en inclusie: we zijn allemaal anders en iedereen doet mee

  Peuters krijgen op de crèche al te horen dat ze andere kinderen niet mogen buitensluiten. Je zou zeggen: van jongs af aan leren we op een goede manier om te gaan met diversiteit, met verschillen tussen mensen. Toch, u weet het, in vrede en gelijkwaardigheid samenleven is bepaald niet vanzelfsprekend. Voor een vrijzinnige geloofsgemeenschap zijn vrijheid en verdraagzaamheid kernwaarden. Wij kijken liever naar wat mensen verbindt, dan naar wat ze van elkaar scheidt. Niet vreemd dus dat Vrijzinnigen Nederland als jaarthema diversiteit heeft gekozen. De Kapel gaat daar graag in mee.  

   Diversiteit betekent verscheidenheid. Hieronder ziet u de zogeheten ‘diversiteitscirkel’. In één oogopslag wordt de verscheidenheid in de samenleving zichtbaar. Het gaat niet om één aspect van het leven, maar om vele. U en ik verschillen ook in een aantal opzichten van de meeste andere mensen. Als oudere, als vrijzinnige, behoort u ook al tot een minderheid. Actueel is de wijze waarop met Gay Pride seksuele diversiteit gevierd wordt, die van LHBTi-ers (lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgenders en intersekse personen). Diversiteit is er op tenminste nog zeven andere terreinen. In het dagelijkse leven hebben we te maken met uiteenlopende religies, etnische groepen, met rijke en arme mensen, met hoog- en laagopgeleiden, met mensen met een fysieke, een psychische of verstandelijke beperking, met jonge en oude mensen en – het meest in het oog lopende – mannen en vrouwen (gender). (En dan hebben we het nog niet eens over de bio-diversiteit)

  Binnen al deze sectoren is er een meerderheid en een minderheid, een dominante groep en een groep die minder mee kan doen of minder erkend wordt. Een combinatie van dominante eigenschappen heeft gemaakt dat de blanke, gezonde, niet-oude, christelijke, rijke, hoog opgeleide man de toon heeft gezet. Dat er nu eenmaal verscheidenheid is in de samenleving is dan ook geen neutrale vaststelling van een feit. Het geeft ook aan dat er groepen zijn die minder kansen krijgen om mee te doen. Vrouwen, homo’s, islamieten, Antilianen, mensen in de bijstand, schoolverlaters, slecht zienden en ouderen bijvoorbeeld staan vaak op afstand.

  Een woord dat samengaat met diversiteit is inclusie. Dat woord gaat over ‘insluiten’ en staat tegenover exclusie, uitsluiting. Inclusie gaat over het meedoen en erbij horen van mensen en groepen voor wie dat niet vanzelfsprekend is. We spreken over een inclusieve samenleving als mensen die op wat voor manier dan ook ‘anders zijn’ dan de meeste anderen op een vanzelfsprekende en natuurlijke manier kunnen deelnemen aan het maatschappelijke leven, dus aan onderwijs, sport, arbeid, de politiek en de kunst.  

  Exclusie, uitsluiting, leunt aan tegen discriminatie -onderscheid maken tussen mensen op grond van uiterlijke kenmerken. Dat is voor een gelovig mens in strijd met de bijbelse boodschap. Als Jezus zijn boodschap samenvat, dan leert hij, geheel in lijn met de Joodse traditie, God lief te hebben en de naaste als onszelf.  Wie is onze naaste? In het kamerdebat over het VN-migratiepact vorig jaar dacht het kamerlid Baudet er verstandig aan te doen te stellen dat Christus ons leert niet zozeer te houden van mensen ver weg, als wel van onze náásten. We weten natuurlijk heel goed waar Christus over sprak in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. Het gaat daar juist voor het opkomen van de verachte vreemdeling. Over wie onze naaste is en voor wie wij een naaste moeten zijn, bestaat in de bijbel geen enkele twijfel. Dat is iedereen met wie wij in aanraking komen. Daarom mag je die gelijkenis zien als een pleidooi voor diversiteit en inclusie.

  Peter Korver

Ouder nieuws

• Katoen gezocht - Katoen gezocht voor het maken van dekens voor vluchtelingen op de tocht. In de Doopgezinde Gemeente Naarden-Bussum is men druk bezig met het maken van… ...
• Mij schaap - In de afgelopen meimaand was mij een week vakantie gegund en zodoende wandelde ik langs de snelstromende rivier de Geul terwijl ik genoot van de… ...
• Vrijzinnig vieren, hoe doe je dat? - De behoefte aan rituelen is groter dan ooit, maar wij lijken geen passende woorden en gebaren meer tot onze beschikking te hebben om hieraan te… ...
•  De slingers ophangen - Op het moment van dit schrijven is het half mei, er zit altijd wat tijd tussen inleveren van kopij en het verschijnen van Kapelnieuws, en… ...
• Stiltetuin - Al enige tijd wordt er hard gewerkt aan het ontwikkelen van de stiltetuin. Dat wordt een heerlijke plek om je even terug te trekken of… ...
• Hij is niet zwaar… hij is mijn broeder - In de Majellakapel in Bussum, daar waar mijn andere gemeente is, hangt naast de kansel het opschrift Draagt elkanders lasten, en vervult alzo de wet… ...
• Armoedebestrijding - Een op de negen kinderen groeit op in armoede. Ja, we leven in een welvarend land. In een stad met een relatief hoog opleidingsniveau en… ...
• Jan Terlouw : Het kan! - “Vindt u het goed dat ik ga zitten, ik ben een beetje oud…,” zo sprak de oud-minister en kinderboekenschrijver tot een volle zaal van de… ...
• De Kapel op de Klimaatmars van zondag 10 maart - Ik liep de Klimaatmars samen met man Sybren en zoon Sjoerd, met Marlies en Feiko van onze Kapel, en met een vriendin uit Zwolle. Caroline… ...
• Museumkring - De Museumkring is aan een nieuw seizoen begonnen! Met een aantal enthousiastelingen uit De Kapel bezoeken we een aantal musea en bijzondere tentoonstellingen. Misschien ook… ...

Kijk voor ouder nieuws in ons Nieuwsarchief.